MAHMİL a. (ar. hami' den mahmil). Esk. 1. Taşıt. 2. Deve üzerine yerleştirilen ve taşıt ya da yük taşıma aracı olarak kullanıla...
MAHMİL a. (ar. hami' den mahmil). Esk.
1. Taşıt.
2. Deve üzerine yerleştirilen ve taşıt ya da yük taşıma aracı olarak kullanılan sepet, mahfe.
3. Hac mevsiminde Harameyn'e gönderilen surre alayında para ve armağanların yüklendiği mahfe. (Mahmili şerif de denir.) [SURRE.]
4. Bazı İslam hükümdarlarının bağımsızlıklarını kabul ettirmek ve şeref kazanmak amacıyla Mekke'ye gönderdikleri içi boş ve süslü mahfe. (Bk. ansikl. böl.) || Mahmiii şerif devesi, surre alayında para ve armağanların yüklendiği mahfeyi taşıyan deve.
*-*ANSİKL. Hükümdarların Mekke'ye mahmil göndermesi, XIII. yy.'dan beri sürdürülen bir gelenekti. Bu mahmillere binil- mezdi. Gönderenin işaretini taşıyan ve özel olarak süslenen bu mahmili taşıyan deve, alayın en önünde gider, mahmilin içinde bir dua kitabı ya da Kuran olurdu. Mekke'de halk tarafından karşılanıl; sokaklarda gezdirildikten sonra Arafat'a götürülür, dönüşte halka teşhir edilirdi. Mahmil gönderme geleneği ilk kez memluk hükümdarı Baybars tarafından başlatıldı (1272). Bazı kabilelerin alamet olarak kullandıkları mahmil, bir süre sonra İslam devletlerinin hükümranlık ve bağımsızlık sembolü olma niteliğini kazandı. Gönderen ülkenin siyasi üstünlüğüne göre mahmile verilen değer değişiyordu. Önceleri mısır mahmilleri ötekilere üstün sayılırken daha sonra bu üstünlük Osmanlılar'a geçti. Vahhabiler'in Mekke'yi ele geçirmeleri üzerine (1807), Mekke'ye mahmil gönderme geleneği bir süre kesintiye uğradı. Ka- valalı Mehmet Ali Paşa döneminde yeniden canlandırılmaya çalışıldıysa da Vahhabiler'in bidat sayarak kaldırdıkları bu gelenek, giderek ortadan kalktı.
1. Taşıt.
2. Deve üzerine yerleştirilen ve taşıt ya da yük taşıma aracı olarak kullanılan sepet, mahfe.
3. Hac mevsiminde Harameyn'e gönderilen surre alayında para ve armağanların yüklendiği mahfe. (Mahmili şerif de denir.) [SURRE.]
4. Bazı İslam hükümdarlarının bağımsızlıklarını kabul ettirmek ve şeref kazanmak amacıyla Mekke'ye gönderdikleri içi boş ve süslü mahfe. (Bk. ansikl. böl.) || Mahmiii şerif devesi, surre alayında para ve armağanların yüklendiği mahfeyi taşıyan deve.
*-*ANSİKL. Hükümdarların Mekke'ye mahmil göndermesi, XIII. yy.'dan beri sürdürülen bir gelenekti. Bu mahmillere binil- mezdi. Gönderenin işaretini taşıyan ve özel olarak süslenen bu mahmili taşıyan deve, alayın en önünde gider, mahmilin içinde bir dua kitabı ya da Kuran olurdu. Mekke'de halk tarafından karşılanıl; sokaklarda gezdirildikten sonra Arafat'a götürülür, dönüşte halka teşhir edilirdi. Mahmil gönderme geleneği ilk kez memluk hükümdarı Baybars tarafından başlatıldı (1272). Bazı kabilelerin alamet olarak kullandıkları mahmil, bir süre sonra İslam devletlerinin hükümranlık ve bağımsızlık sembolü olma niteliğini kazandı. Gönderen ülkenin siyasi üstünlüğüne göre mahmile verilen değer değişiyordu. Önceleri mısır mahmilleri ötekilere üstün sayılırken daha sonra bu üstünlük Osmanlılar'a geçti. Vahhabiler'in Mekke'yi ele geçirmeleri üzerine (1807), Mekke'ye mahmil gönderme geleneği bir süre kesintiye uğradı. Ka- valalı Mehmet Ali Paşa döneminde yeniden canlandırılmaya çalışıldıysa da Vahhabiler'in bidat sayarak kaldırdıkları bu gelenek, giderek ortadan kalktı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR