MAZUR sıf. (ar. ma'zUf). 1. Herhangi bir konuda kabul edilebilir ve zorlayıcı bir nedeni olan kimse için kullanılır; mazeretli, ...
MAZUR sıf. (ar. ma'zUf).
1. Herhangi bir konuda kabul edilebilir ve zorlayıcı bir nedeni olan kimse için kullanılır; mazeretli, özürlü.
2. Bir kimseyi mazur görmek, onu bağışlamak, kusuruna bakmamak.
1. Herhangi bir konuda kabul edilebilir ve zorlayıcı bir nedeni olan kimse için kullanılır; mazeretli, özürlü.
2. Bir kimseyi mazur görmek, onu bağışlamak, kusuruna bakmamak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR