MECRUHİYET a. (ar mecruh ve -iy- yef'ten mecrühiyyet). Esk. 1. Yaralanma, yara almış olma. 2. Bir düşünceyi, bir davayı kanıtla...
MECRUHİYET a. (ar mecruh ve -iy- yef'ten mecrühiyyet). Esk.
1. Yaralanma, yara almış olma.
2. Bir düşünceyi, bir davayı kanıtlarla çürütme.
1. Yaralanma, yara almış olma.
2. Bir düşünceyi, bir davayı kanıtlarla çürütme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR