MERASİM a. (ar. resm'in çoğl. merasim). 1. Tören: Açılış merasimi. Nişan, düğün merasimi. Bayrak merasimi. 2. Resmiyetin gerekt...
MERASİM a. (ar. resm'in çoğl. merasim).
1. Tören: Açılış merasimi. Nişan, düğün merasimi. Bayrak merasimi.
2. Resmiyetin gerektirdiği kuralların, işlemlerin tümü; formalite: Belgeyi alabilmek için bir sürü merasim gerekiyor. Bir merasimi yerine getirmek.
*-*Esk. Merasim-perest, resmiyete ya da formaliteye önem veren. || Merasim-i teşrifatiye, protokol seremonisi.
*-*Ask. - TÖREN.
*-*Esk. giy. Merasim elbisesi, OsmanlIlar' da toplantı ve törenlerde devlet ileri gelenlerinin giydiği özel giysi. (Memurun rütbe ve hizmetine göre farklılıklar gösterirdi.) || Merasim kavuğu, devlet erkânıyla, resmi toplantıya katılanların giydiği özel başlık. (Memurun hizmet ve sınıfına göre değişirdi.)
MERASİM çoğl. a. (ar. mersüme'nin çoğl. merasim). Esk. Fermanlar, buyruklar.
1. Tören: Açılış merasimi. Nişan, düğün merasimi. Bayrak merasimi.
2. Resmiyetin gerektirdiği kuralların, işlemlerin tümü; formalite: Belgeyi alabilmek için bir sürü merasim gerekiyor. Bir merasimi yerine getirmek.
*-*Esk. Merasim-perest, resmiyete ya da formaliteye önem veren. || Merasim-i teşrifatiye, protokol seremonisi.
*-*Ask. - TÖREN.
*-*Esk. giy. Merasim elbisesi, OsmanlIlar' da toplantı ve törenlerde devlet ileri gelenlerinin giydiği özel giysi. (Memurun rütbe ve hizmetine göre farklılıklar gösterirdi.) || Merasim kavuğu, devlet erkânıyla, resmi toplantıya katılanların giydiği özel başlık. (Memurun hizmet ve sınıfına göre değişirdi.)
MERASİM çoğl. a. (ar. mersüme'nin çoğl. merasim). Esk. Fermanlar, buyruklar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR