MERBAT a. (ar. rabftan merbaf). Esk. 1. Koyun, keçi bağlanan yer, ahır, ağıl. 2. Tekke. 3. Manastır. Kaynak: Büyük Larousse
MERBAT a. (ar. rabftan merbaf). Esk.
1. Koyun, keçi bağlanan yer, ahır, ağıl.
2. Tekke.
3. Manastır.
1. Koyun, keçi bağlanan yer, ahır, ağıl.
2. Tekke.
3. Manastır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR