MİLAKA a. (ar mıh aka). Esk. 1. Tahta kaşık. 2. Milaka-tıraş, tahta kaşık icra eden kimse. —Hat. Hattatların kullandıkları minik...
MİLAKA a. (ar mıh aka). Esk.
1. Tahta kaşık.
2. Milaka-tıraş, tahta kaşık icra eden kimse.
—Hat. Hattatların kullandıkları minik tahta kaşık. (Mürekkep yapımında is ve arap- zamkı eriyiğinin karıştırılmasında ya da lal, sürh benzer biçimde boya maddelerinin hokka ve kâğıda aktarılmasında kullanılıyordu.)
1. Tahta kaşık.
2. Milaka-tıraş, tahta kaşık icra eden kimse.
—Hat. Hattatların kullandıkları minik tahta kaşık. (Mürekkep yapımında is ve arap- zamkı eriyiğinin karıştırılmasında ya da lal, sürh benzer biçimde boya maddelerinin hokka ve kâğıda aktarılmasında kullanılıyordu.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR