MİSBAH a. (ar. şubh'tan misbah). Esk. 1. Işıklandırma aracı olarak kullanılan mum, çıra, kandil vb. 2. Sabah şarap içilen büyük ...
MİSBAH a. (ar. şubh'tan misbah). Esk.
1. Işıklandırma aracı olarak kullanılan mum, çıra, kandil vb.
2. Sabah şarap içilen büyük kâse.
3. Misbah-ül-meshur, sabahlamış. || Misbah-üs-sürur, şarap.
MİSBAH a. (ar. sebahat 'tan misbah). Esk. biyol.
1. Yüzgeç.
2. Misbah-ı bat- ni, karın yüzgeci. || Misbah-ı sadri, göğüs yüzgeci. || Misbah-ı şerci, anüs yüzgeci. || Misbah-ı zahri, sırt yüzgeci. || Misbah-ı zenebi, kuyruk; kuyruk yüzgeci.
1. Işıklandırma aracı olarak kullanılan mum, çıra, kandil vb.
2. Sabah şarap içilen büyük kâse.
3. Misbah-ül-meshur, sabahlamış. || Misbah-üs-sürur, şarap.
MİSBAH a. (ar. sebahat 'tan misbah). Esk. biyol.
1. Yüzgeç.
2. Misbah-ı bat- ni, karın yüzgeci. || Misbah-ı sadri, göğüs yüzgeci. || Misbah-ı şerci, anüs yüzgeci. || Misbah-ı zahri, sırt yüzgeci. || Misbah-ı zenebi, kuyruk; kuyruk yüzgeci.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR