MüBADERE a (ar. bedYden mübadere, mübaderet). Esk. Bir şeye gayretle başlama, girişme. Kaynak: Büyük Larousse
MüBADERE a (ar. bedYden mübadere, mübaderet). Esk. Bir şeye gayretle başlama, girişme.
Kaynak: Büyük Larousse
MüBADERE a (ar. bedYden mübadere, mübaderet). Esk. Bir şeye gayretle başlama, girişme. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR