MüBADİ sıf. (ar. mübâdât tan mûbâdi). Esk. Meydana çıkaran, ortaya koyan. Kaynak: Büyük Larousse
MüBADİ sıf. (ar. mübâdâttan mûbâdi). Esk. Meydana çıkaran, ortaya koyan.
Kaynak: Büyük Larousse
Kaynak: Büyük Larousse
MüBADİ sıf. (ar. mübâdât tan mûbâdi). Esk. Meydana çıkaran, ortaya koyan. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR