MüBEYYİN sıf. (ar. tebyinden mübeyyin). Esk. Açıklayan, ortaya koyan: "bir cinayet ki kavinin, edyân / Koymamış ismini, lâkin ...
MüBEYYİN sıf. (ar. tebyinden mübeyyin). Esk. Açıklayan, ortaya koyan: "bir cinayet ki kavinin, edyân / Koymamış ismini, lâkin vicdan, / O büyük hâkim, o kanun-ı mübeyyin / veriyor hükmünü: lânet, nefrîn!" (Tevfik Fikret).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR