MüBTEHİC sıf. (ar. ibtihac'dan mübte- hic). Esk. Sevinmiş, memnun. Kaynak: Büyük Larousse
MüBTEHİC sıf. (ar. ibtihac'dan mübte- hic). Esk. Sevinmiş, memnun.
Kaynak: Büyük Larousse
MüBTEHİC sıf. (ar. ibtihac'dan mübte- hic). Esk. Sevinmiş, memnun. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR