MüBTENİ sıf. (ar. mübteni). Esk. 1. Bir şey üzerine kurulmuş, bina edilmiş. 2. Bir şeye dayanan, yaslanan. Kaynak: Büyük Larousse ...
MüBTENİ sıf. (ar. mübteni). Esk.
1. Bir şey üzerine kurulmuş, bina edilmiş.
2. Bir şeye dayanan, yaslanan.
1. Bir şey üzerine kurulmuş, bina edilmiş.
2. Bir şeye dayanan, yaslanan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR