MüCEF sıt. (ar icale'den mücel). Esk. İçi boş, boşalmış. —Esk. sil Namlu içindeki boşluk. Kaynak: Büyük Larousse
MüCEF sıt. (ar icale'den mücel). Esk. İçi boş, boşalmış.
—Esk. sil Namlu içindeki boşluk.
—Esk. sil Namlu içindeki boşluk.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR