MüBALAT a. (ar. bely'den mübalat). Esk. 1. Kayırma, koruma. 2. Dikkat, titizlik, itina: "... ona umûrı diniyyede mübâlâtsı...
MüBALAT a. (ar. bely'den mübalat). Esk.
1. Kayırma, koruma.
2. Dikkat, titizlik, itina: "... ona umûrı diniyyede mübâlâtsız nazar ile bakarlar idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
1. Kayırma, koruma.
2. Dikkat, titizlik, itina: "... ona umûrı diniyyede mübâlâtsız nazar ile bakarlar idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR