MUDCİR sıf. (ar. idcâr'dan mudcir). Esk. Sorun veren, sıkan, kederlendiren. Kaynak: Büyük Larousse
MUDCİR sıf. (ar. idcâr'dan mudcir). Esk. Sorun veren, sıkan, kederlendiren.
Kaynak: Büyük Larousse
MUDCİR sıf. (ar. idcâr'dan mudcir). Esk. Sorun veren, sıkan, kederlendiren. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR