MUHASAMAT , -tı a. (ar. muhâşama'nın çoğl. muhasamat, düşmanlıklar). Esk. 1. Düşmanlık. 2. Savaşta çatışma, çarpışma. Kaynak: ...
MUHASAMAT, -tı a. (ar. muhâşama'nın çoğl. muhasamat, düşmanlıklar). Esk.
1. Düşmanlık.
2. Savaşta çatışma, çarpışma.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Düşmanlık.
2. Savaşta çatışma, çarpışma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR