MUHAYYİR sıf. (ar. tahyirden muhay- yir). Esk. 1. Şaşırtan, hayrete düşüren. 2. Muhayyir-i ukul ya da muhayyir-ül -ukul, akıllara d...
MUHAYYİR sıf. (ar. tahyirden muhay- yir). Esk.
1. Şaşırtan, hayrete düşüren.
2. Muhayyir-i ukul ya da muhayyir-ül -ukul, akıllara durgunluk veren.
1. Şaşırtan, hayrete düşüren.
2. Muhayyir-i ukul ya da muhayyir-ül -ukul, akıllara durgunluk veren.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR