MUHTELİT , -ti sıf. (ar. /'(jMâf'tan muhtelit). Esk. 1. Çeşitli şeylerden oluşan, karışık, karma: "Burada şüpheli vakal...
MUHTELİT, -ti sıf. (ar. /'(jMâf'tan muhtelit). Esk.
1. Çeşitli şeylerden oluşan, karışık, karma: "Burada şüpheli vakalar, muhtelit işler her adımda nü mayan olurlar" (H. C. Yalçın).
2. Muhtelit komisyon, çeşitli memur ve delegelerden oluşan topluluk. |j Muhtelit tedrisat, karma eğitim.
—Cez. huk. Muhtelit suç, bir suçun zorunlu olarak daha hafif bir suçu da içermesi durumunda, sözkonusu olan karma suç biçimi. (Bu durumda hafif suç, ağır suçun içinde erimiş sayılır ve yalnızca ağır suça ait ceza verilir. Örneğin, cebren ırza geçme suçunu işleyen kişi, zorunlu olarak, cebir ve şiddet suçunu da işlemiş sayılır.)
—Esk. dilbilg. Muhtelit kök, ikili kök.
—Esk. mat. Muhtelit adet, karmaşık sayı.
—Esk. spor. KARMA'nın eşanlamlısı.
1. Çeşitli şeylerden oluşan, karışık, karma: "Burada şüpheli vakalar, muhtelit işler her adımda nü mayan olurlar" (H. C. Yalçın).
2. Muhtelit komisyon, çeşitli memur ve delegelerden oluşan topluluk. |j Muhtelit tedrisat, karma eğitim.
—Cez. huk. Muhtelit suç, bir suçun zorunlu olarak daha hafif bir suçu da içermesi durumunda, sözkonusu olan karma suç biçimi. (Bu durumda hafif suç, ağır suçun içinde erimiş sayılır ve yalnızca ağır suça ait ceza verilir. Örneğin, cebren ırza geçme suçunu işleyen kişi, zorunlu olarak, cebir ve şiddet suçunu da işlemiş sayılır.)
—Esk. dilbilg. Muhtelit kök, ikili kök.
—Esk. mat. Muhtelit adet, karmaşık sayı.
—Esk. spor. KARMA'nın eşanlamlısı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR