MUKAR, -m sıf. (ar. mukarr). Esk. ikrar olunmuş, onaylanmış. —isi. huk. Mukarrün bıh, ikrar olunan hak. || Mukarrün leh, lehine i...
MUKAR, -m sıf. (ar. mukarr). Esk. ikrar olunmuş, onaylanmış.
—isi. huk. Mukarrün bıh, ikrar olunan hak. || Mukarrün leh, lehine ikrarda bulunulan kişi.
—isi. huk. Mukarrün bıh, ikrar olunan hak. || Mukarrün leh, lehine ikrarda bulunulan kişi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR