MUKARAA a. (ar. küda'dan mukarâa). Esk. 1. Ad çekişme, kura çekme. 2. Çarpışma, çekişme. Kaynak: Büyük Larousse
MUKARAA a. (ar. küda'dan mukarâa). Esk.
1. Ad çekişme, kura çekme.
2. Çarpışma, çekişme.
1. Ad çekişme, kura çekme.
2. Çarpışma, çekişme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR