MUKAVELAT çoğl. a. (ar. mukavele nin çoğl. mukavelat). Esk. Sözleşmeler, mukaveleler. —isi. huk. Mukavelat muharriri, noterlik g...
MUKAVELAT çoğl. a. (ar. mukavele nin çoğl. mukavelat). Esk. Sözleşmeler, mukaveleler.
—isi. huk. Mukavelat muharriri, noterlik görevi yapan kişi.
—isi. huk. Mukavelat muharriri, noterlik görevi yapan kişi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR