MUKTEDA sıf. (ar. ıktidadan muktedâ). Esk. 1. Kendisine uyulan, örnek alınan: "Zümrei ehli hakikat aşka eyle mukteda" (Ni...
MUKTEDA sıf. (ar. ıktidadan muktedâ). Esk.
1. Kendisine uyulan, örnek alınan: "Zümrei ehli hakikat aşka eyle mukteda" (Niyazi, XVII. yy ).
2. Önderlik eden, önde bulunan: "Girüp mescidlere ger muktedalar peyrevi olman" (Fuzuli, XVI. yy.).
1. Kendisine uyulan, örnek alınan: "Zümrei ehli hakikat aşka eyle mukteda" (Niyazi, XVII. yy ).
2. Önderlik eden, önde bulunan: "Girüp mescidlere ger muktedalar peyrevi olman" (Fuzuli, XVI. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR