MüMTENİ, -i sıf. (ar. mûmtenri). Esk. 1. Bir şey yapmaktan çekinen, onu halletmeye razı olmayan. 2. Olamayacak, olanaksız: "Bu ...
MüMTENİ, -i sıf. (ar. mûmtenri). Esk.
1. Bir şey yapmaktan çekinen, onu halletmeye razı olmayan.
2. Olamayacak, olanaksız: "Bu sefer her ne kadar mümtenı -ül-icrâ bir sefer idiyse de..." (Ahmet Mithat, XIX. yy.).
—Esk. mant. Olanaksız.
1. Bir şey yapmaktan çekinen, onu halletmeye razı olmayan.
2. Olamayacak, olanaksız: "Bu sefer her ne kadar mümtenı -ül-icrâ bir sefer idiyse de..." (Ahmet Mithat, XIX. yy.).
—Esk. mant. Olanaksız.
Kaynak: Büyük Larousse
Sehl-i Mümteni Sanatı
YORUMLAR