MUNTAZIR sıt. (ar. muntazır). Esk. 1. Bekleyen, yolunu gözleyen. 2. Bir şeye muntazır, bir şeyi bekleyen, yolunu gözleyen: "Ze...
MUNTAZIR sıt. (ar. muntazır). Esk.
1. Bekleyen, yolunu gözleyen.
2. Bir şeye muntazır, bir şeyi bekleyen, yolunu gözleyen: "Zevceniz, kızınız, oğlunuz, size muntazırdır" (H. Z. Uşaklıgil).
3. Bir şeye muntazır olmak, beklemek, yoluna bakmak: "Aslına bakarsan bu neticeye muntazır olan hünkâr ses çıkarmadı" (H. Z. Uşakiıgi)
1. Bekleyen, yolunu gözleyen.
2. Bir şeye muntazır, bir şeyi bekleyen, yolunu gözleyen: "Zevceniz, kızınız, oğlunuz, size muntazırdır" (H. Z. Uşaklıgil).
3. Bir şeye muntazır olmak, beklemek, yoluna bakmak: "Aslına bakarsan bu neticeye muntazır olan hünkâr ses çıkarmadı" (H. Z. Uşakiıgi)
Kaynak: Büyük Larousse
Muntazır
~منتظرmuntazır : (a. s. nazar'dan. c. : muntazırîn): intizâr eden, gözliyen,bekliyen.
muntazır-ı rahmet-i Hüclâ: Tanrı'ın merhametini bekleyen.
YORUMLAR