nahiye isim (na:hiye) Arapça n¥§iye 1 . Nahiye: "Kendi kazamızın beş on saat ötesinde bir nahiye merkezinde bulunuyorduk...
nahiye
isim (na:hiye) Arapça n¥§iye
1 . Nahiye:
2 . Bölge.
Birleşik Sözler
nahiye müdürü
Kaynak:
NAHİYE a (ar nahv'dan, nahiye).
1. Esk. Kenar, bir şeyin yan kısmı, yön.
2. Bölge: Göğüs nahiyesinde bir ağrı sezmek.
3. Yöre, çevre: Şehrin doğu nahiyesinde bu şekilde vakalar görülür.
*Esk. anat. Nahlye-i ıbtiye. koltukaltı bölgesi. || Nahiye-i kataniye, bel bölgesi. || Nahiye-i rakabiye, ense bölgesi. || Nahiye-ı ususuye, kuyruksokumu bölgesi. || Nahiye-i zahriye, arka, sırt.
*Huk. BUCAK'ın eşanlamlısı.
1. Esk. Kenar, bir şeyin yan kısmı, yön.
2. Bölge: Göğüs nahiyesinde bir ağrı sezmek.
3. Yöre, çevre: Şehrin doğu nahiyesinde bu şekilde vakalar görülür.
*Esk. anat. Nahlye-i ıbtiye. koltukaltı bölgesi. || Nahiye-i kataniye, bel bölgesi. || Nahiye-i rakabiye, ense bölgesi. || Nahiye-ı ususuye, kuyruksokumu bölgesi. || Nahiye-i zahriye, arka, sırt.
*Huk. BUCAK'ın eşanlamlısı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR