NİKÂBET a. (ar. ni- kâbet, nakabet) Esk. 1. Reislik, başkanlık. 2. Vekillik. 3. Bir tekkede kıdemli derviş olma. 4. Nakabet-i eşra...
NİKÂBET a. (ar. ni- kâbet, nakabet) Esk.
1. Reislik, başkanlık.
2. Vekillik.
3. Bir tekkede kıdemli derviş olma.
4. Nakabet-i eşraf, Hz. Muhammet'in soyundan gelen kişilerin hükümetle olan işlerinde vekillik etme.
1. Reislik, başkanlık.
2. Vekillik.
3. Bir tekkede kıdemli derviş olma.
4. Nakabet-i eşraf, Hz. Muhammet'in soyundan gelen kişilerin hükümetle olan işlerinde vekillik etme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR