ÖÇ a. 1 . Yap'lan bir kötülüğün acısını çıkarma, ona karşılık verme isteği ve işi; intikam: 2. Esk. Bahis. 3. (Bir kimseden, bi...
ÖÇ a.
1 . Yap'lan bir kötülüğün acısını çıkarma, ona karşılık verme isteği ve işi; intikam:
2. Esk. Bahis.
3. (Bir kimseden, bir şeyden) öç almak, öcünü almak, gördüğü bir kötülüğün, uğradığı bir zararın acısını, aynı yolla çıkarmak; intikamını almak: Ondan öcünü almak için yıllarca beklemişti.
1 . Yap'lan bir kötülüğün acısını çıkarma, ona karşılık verme isteği ve işi; intikam:
2. Esk. Bahis.
3. (Bir kimseden, bir şeyden) öç almak, öcünü almak, gördüğü bir kötülüğün, uğradığı bir zararın acısını, aynı yolla çıkarmak; intikamını almak: Ondan öcünü almak için yıllarca beklemişti.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR