OVALAMAK g. f. (ovmak'tan ovala -mak). 1. Bedenin bir bölümünü (bir şeyle) ovalamak, yine yine ovmak, sertçe ovmak; ovuşturmak:...
OVALAMAK g. f. (ovmak'tan ovala -mak).
1. Bedenin bir bölümünü (bir şeyle) ovalamak, yine yine ovmak, sertçe ovmak; ovuşturmak: Dizlerini ovalaya ovalaya doğruldu. Gözlerini ovalamak
2. Ellerini ovalamak, ellerini birbirine sürtmek; ovuşturmak.
3. Bir şeyi ovalamak, onu ezerek küçük parçalara ayırmak; ufalamak: Bayat ekmekleri ovalayıp kuşlara atmak.
♦ ovalanmak dönşl. f. Kendi kendini ovmak.
♦ ovalanmak edilg. f. Bir şeyden söz ederken, ovalamak eylemine mevzu olmak.
♦ ovalatmak ettırg. f. Ovalamak eylemini yaptırmak.
1. Bedenin bir bölümünü (bir şeyle) ovalamak, yine yine ovmak, sertçe ovmak; ovuşturmak: Dizlerini ovalaya ovalaya doğruldu. Gözlerini ovalamak
2. Ellerini ovalamak, ellerini birbirine sürtmek; ovuşturmak.
3. Bir şeyi ovalamak, onu ezerek küçük parçalara ayırmak; ufalamak: Bayat ekmekleri ovalayıp kuşlara atmak.
♦ ovalanmak dönşl. f. Kendi kendini ovmak.
♦ ovalanmak edilg. f. Bir şeyden söz ederken, ovalamak eylemine mevzu olmak.
♦ ovalatmak ettırg. f. Ovalamak eylemini yaptırmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR