RAB , -bbl a. (ar. rabb). 1. Tanrı (bu anlamda büyük harfle başlatılır): Rabbin nimetleri. 2. Esk. Haiz, efendi. 3. Birinci tekil şa...
RAB, -bbl a. (ar. rabb).
1. Tanrı (bu anlamda büyük harfle başlatılır): Rabbin nimetleri.
2. Esk. Haiz, efendi.
3. Birinci tekil şahıs iyelik ekiyle, Tanrı'ya sesleniş sözü; Sana sığınıyorum Rabbim. Rabbim. sen bizlere doğru yolu göster.
4. Ya Rab, ya Rabbi, ya Rabbim, Tanrı'ya sesleniş olarak kullanılan bu deyişler, ümitsizlik, şaşkınlık, acıma, luk vb. duyguları da belirtir: Ya Rabbim, ben şimdi ne yapacağım. Bu ne güzellik, ya RabbimI
*Esk. Rabb-üd-dar, ev sahibi. || Rabb-ül -âlemin, evrenin efendisi; Tanrı. |] Rabb-ül -enam, tüm yaratıkların efendisi; Tanrı. || Rabb-ül-mal, mal sahibi; sermayedar.
*ANSİKL. isi. Arapçada terbiye etme, eğitme anlamında mastar olan rab (rabb) sözcüğü, giderek mürebbi (eğitici) anlamını kazanmış; bilhassa tüm varlıkları ya- Rabat'ta Udaye mahallesi ratan, yöneten, yetiştirip barındıran, her varlığı türünün niteliklerini edindirecek bisurlanndaki kapılardan biri çimde eğiten Tanrı anlamında kullanılmıştır. Cahiliye devrinde putlara da rab denirdi; müslümanlıkta ise Tanrı'ın adlarından (esma-yı hüsna) biri olarak kullanıldı. Bunun haricinde rabb-ül-beyt (evin efendisi), rabb-ül-mal (mal sahibi) benzer biçimde tamlamalar biçiminde insanoğlu hakkında da kullanılır. Kuran'da, hepsi de Tanrı'ın adı olmak suretiyle 900 kezden fazla yinelenmiş olan rab sözcüğü, ayetlerin çoğunda Rabb-ül-âlemin (âlemlerin Rabbi) biçiminde; ek olarak her şeyin Rabbi, Musa ve Harun'un Rabbi. şu kentin (Mekke) Rabbi, senin Rabbin benzer biçimde çeşitli tamlamalarla da geçer
*Tasav. Rabb-ül-erbab, efendilerin efendisi, Tanrı.
1. Tanrı (bu anlamda büyük harfle başlatılır): Rabbin nimetleri.
2. Esk. Haiz, efendi.
3. Birinci tekil şahıs iyelik ekiyle, Tanrı'ya sesleniş sözü; Sana sığınıyorum Rabbim. Rabbim. sen bizlere doğru yolu göster.
4. Ya Rab, ya Rabbi, ya Rabbim, Tanrı'ya sesleniş olarak kullanılan bu deyişler, ümitsizlik, şaşkınlık, acıma, luk vb. duyguları da belirtir: Ya Rabbim, ben şimdi ne yapacağım. Bu ne güzellik, ya RabbimI
*Esk. Rabb-üd-dar, ev sahibi. || Rabb-ül -âlemin, evrenin efendisi; Tanrı. |] Rabb-ül -enam, tüm yaratıkların efendisi; Tanrı. || Rabb-ül-mal, mal sahibi; sermayedar.
*ANSİKL. isi. Arapçada terbiye etme, eğitme anlamında mastar olan rab (rabb) sözcüğü, giderek mürebbi (eğitici) anlamını kazanmış; bilhassa tüm varlıkları ya- Rabat'ta Udaye mahallesi ratan, yöneten, yetiştirip barındıran, her varlığı türünün niteliklerini edindirecek bisurlanndaki kapılardan biri çimde eğiten Tanrı anlamında kullanılmıştır. Cahiliye devrinde putlara da rab denirdi; müslümanlıkta ise Tanrı'ın adlarından (esma-yı hüsna) biri olarak kullanıldı. Bunun haricinde rabb-ül-beyt (evin efendisi), rabb-ül-mal (mal sahibi) benzer biçimde tamlamalar biçiminde insanoğlu hakkında da kullanılır. Kuran'da, hepsi de Tanrı'ın adı olmak suretiyle 900 kezden fazla yinelenmiş olan rab sözcüğü, ayetlerin çoğunda Rabb-ül-âlemin (âlemlerin Rabbi) biçiminde; ek olarak her şeyin Rabbi, Musa ve Harun'un Rabbi. şu kentin (Mekke) Rabbi, senin Rabbin benzer biçimde çeşitli tamlamalarla da geçer
*Tasav. Rabb-ül-erbab, efendilerin efendisi, Tanrı.
Kaynak: Büyük Larousse
Alimleri Rab Edinmek
Tripkolic - Ya Rab
YORUMLAR