RAHİL sıf. (ar. rıh/et'ten rahil) Esk. 1. Göç eden, göçen. 2. Ölen. Kaynak: Büyük Larousse
RAHİL sıf. (ar. rıh/et'ten rahil) Esk.
1. Göç eden, göçen.
2. Ölen.
1. Göç eden, göçen.
2. Ölen.
Kaynak: Büyük Larousse
RAHİL sıf. (ar. rıh/et'ten rahil) Esk. 1. Göç eden, göçen. 2. Ölen. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR