RAHMETLİ sıf. “Tann'nın rahmetine kavuşmuşâ€ anlamında ölmüş bir kimseden söz edilirken kullanılır; merhum: Rahmetli babam. *...
RAHMETLİ sıf. “Tann'nın rahmetine kavuşmuşâ€ anlamında ölmüş bir kimseden söz edilirken kullanılır; merhum: Rahmetli babam.
* a.
1. Ölmüş bir kimsenin adı yerine kullanılır: Rahmetli çok iyi insandı.
2. Rahmetli olmak, ölmek: Büyükbabası geçen yıl rahmetli oldu.
* a.
1. Ölmüş bir kimsenin adı yerine kullanılır: Rahmetli çok iyi insandı.
2. Rahmetli olmak, ölmek: Büyükbabası geçen yıl rahmetli oldu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR