[1] Düşen, düşük. [2] Kıymetsiz, sukut eden. [3] Ölü olarak doğan (çocuk) SAKIT , -tı sıf. (ar. su/füt'tan sakıt)....
[1] Düşen, düşük.
[2] Kıymetsiz, sukut eden.
[3] Ölü olarak doğan (çocuk)
SAKIT, -tı sıf. (ar. su/füt'tan sakıt). Esk.
1. Düşmüş, düşük.
2. Hükmü kalmamış, itibardan düşmüş.
3. Zamanından ilkin doğan çocuk için kullanılır; düşük: Cenin-'ı sakıt. (CENİN.)
4. Sakıt olmak, düşmek; yürürlükten kalkmak, hükmünü yitirmek.
*isi. huk. Başka mirasçı bulunması sebebiyle, mirastan tamamen yoksun kalan kimse.
1. Düşmüş, düşük.
2. Hükmü kalmamış, itibardan düşmüş.
3. Zamanından ilkin doğan çocuk için kullanılır; düşük: Cenin-'ı sakıt. (CENİN.)
4. Sakıt olmak, düşmek; yürürlükten kalkmak, hükmünü yitirmek.
*isi. huk. Başka mirasçı bulunması sebebiyle, mirastan tamamen yoksun kalan kimse.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR