SAVUNUCU sıf. ve a. Bir şeyi, bir kimseyi korumak için çaba sarfeden kimse için kullanılır; müdafi: Bir ilkenin savunucusu. Onun sav...
SAVUNUCU sıf. ve a. Bir şeyi, bir kimseyi korumak için çaba sarfeden kimse için kullanılır; müdafi: Bir ilkenin savunucusu. Onun savunucuları. || Sitenin savunuculan (detensores civitatis) ya da halkın savunuculan (detensores pie-bis), site halkını valilerin, mühim kişilerin ve tahsildarların yolsuzluklarından korumak amacıyle 368 de Vblentinianus tarafınca getirilen ve Praetorium praefectusu tarafınca atanan yüksek memurlar. (Bazı tarihçiler barbar akırıları döneminde piskoposlara da bu unvanı vermişlerdi.) || İmanın savunuculan, isparrya'da, 1825'te mutlakıyetçi gizli saklı Concepciön tarikatı üyelerinin almış olduğu ad; bunlar hemen sonra tarikattan ayrılarak, Engizisyon'un tekrardan yürürlüğe konması yolunda çalıştılar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR