SAYKAL a. (ar. saykal). Esk. 1. Cila icra eden kimse, cilacı.' 2. Cila hayata geçirmeye yarayan alet, cila aleti. 3. Cila. 4. S...
SAYKAL a. (ar. saykal). Esk.
1. Cila icra eden kimse, cilacı.'
2. Cila hayata geçirmeye yarayan alet, cila aleti.
3. Cila.
4. Saykal vermek, cilalamak.
5. Saykal-kâr, saykal-zen, cilacı. || Saykal-kâri, saykal -zeni, cilacılık, yaldızcılık. || Saykal-zede cilalanmış.
1. Cila icra eden kimse, cilacı.'
2. Cila hayata geçirmeye yarayan alet, cila aleti.
3. Cila.
4. Saykal vermek, cilalamak.
5. Saykal-kâr, saykal-zen, cilacı. || Saykal-kâri, saykal -zeni, cilacılık, yaldızcılık. || Saykal-zede cilalanmış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR