ŞEBREV sıf. (fars. şeb ve rev'den şeb -rev). Esk. 1. Gece yolculuk eden, gece giden. 2. Gece ibadet eden. 3. Hırsız. * a. Gece ...
ŞEBREV sıf. (fars. şeb ve rev'den şeb -rev). Esk.
1. Gece yolculuk eden, gece giden.
2. Gece ibadet eden.
3. Hırsız.
* a. Gece bekçisi.
1. Gece yolculuk eden, gece giden.
2. Gece ibadet eden.
3. Hırsız.
* a. Gece bekçisi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR