ŞECER a. (ar. şecer). Esk. bot. 1. Ağaç. 2. Şecer-i ketira, geven. || Şecer-i lisan -ı usfur, serçe dili ağacı; dişbudak ağacı. || Ş...
ŞECER a. (ar. şecer). Esk. bot.
1. Ağaç.
2. Şecer-i ketira, geven. || Şecer-i lisan -ı usfur, serçe dili ağacı; dişbudak ağacı. || Şecer-i mişmiş, kayısı ağacı. || Şecer-i Süleyman, katran ağacı. || Şecer-i tin, incir ağacı. || Şecer-ül-bellut, meşe ağacı. || Şecer-ül-bunduk, fındık ağacı. || Şecer-ül -kubz, ekmek ağacı. || Şecer-ül-hür, kavak ağacı. || Şecer-ül-levz, badem ağacı. || Şecer-ün-neb, kayın ağacı. || Şecer-ûs -sınar, çınar ağacı. || Şecer-üt-tuffah, elma ağacı.
1. Ağaç.
2. Şecer-i ketira, geven. || Şecer-i lisan -ı usfur, serçe dili ağacı; dişbudak ağacı. || Şecer-i mişmiş, kayısı ağacı. || Şecer-i Süleyman, katran ağacı. || Şecer-i tin, incir ağacı. || Şecer-ül-bellut, meşe ağacı. || Şecer-ül-bunduk, fındık ağacı. || Şecer-ül -kubz, ekmek ağacı. || Şecer-ül-hür, kavak ağacı. || Şecer-ül-levz, badem ağacı. || Şecer-ün-neb, kayın ağacı. || Şecer-ûs -sınar, çınar ağacı. || Şecer-üt-tuffah, elma ağacı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR