ŞEDAİD çoğl. a. (ar. şedid'in çoğl. şe- dâJid). Esk. Eziyetli durumlar, belalar, sıkıntılar. Kaynak: Büyük Larousse
ŞEDAİD çoğl. a. (ar. şedid'in çoğl. şe- dâJid). Esk. Eziyetli durumlar, belalar, sıkıntılar.
Kaynak: Büyük Larousse
ŞEDAİD çoğl. a. (ar. şedid'in çoğl. şe- dâJid). Esk. Eziyetli durumlar, belalar, sıkıntılar. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR