ŞEHRİYE a. (ar şacr, kıl, şaTriyyeı kıla ait, kıl gibi ince olan'dan). Mutf. 1. Buğday unundan yapılmış hamuru çeşitli biçimler...
ŞEHRİYE a. (ar şacr, kıl, şaTriyyeı kıla ait, kıl gibi ince olan'dan). Mutf.
1. Buğday unundan yapılmış hamuru çeşitli biçimlerde kesip kurutarak yapılan hamur işi. (Biçimine göre tel şehriye, arpa şehriye yıldız şehriye adı verilen türleri vardır. Çorbalara ve kavrularak pilava konur. Bazı tatlıların yapımında da kullanılır.)
2. Şehriye çorbası, şehriyeyle yapılan bir tür çorba. (Kaynamakta olan salçalı ve yağlı suya şehriye atılarak yapılır. Terbiyeli olarak da hazırlanabilir.) || Şehriye pilavı, pirinç yerine arpa şehriye kullanılarak yapılan pilav. || Şehriye tatlısı, kavrulmuş tel şehriyenin üzerine şerbet dökülerek yapılan tatlı.
ŞEHRİYE a. (ar. şehr ve -iyye'den şehrine). Esk. Şehre ait, kentle ilgili.
*Ikt. tar. Şehriye-i dekâkin, OsmanlI devletinde kazanç (temettü) vergisine verilen ad. (Bu vergi, esnaftan bir aylık bir de günlük hesabıyla alınır; aylık hesabıyla alınanlara "şehriye-i dekâkin" günlük hesabıyla alınanlara ise "yevmiye-i dekâkin" denirdi. Tanzimat'tan sonra bu vergiye “temettü vergisi" adı verildi.)
1. Buğday unundan yapılmış hamuru çeşitli biçimlerde kesip kurutarak yapılan hamur işi. (Biçimine göre tel şehriye, arpa şehriye yıldız şehriye adı verilen türleri vardır. Çorbalara ve kavrularak pilava konur. Bazı tatlıların yapımında da kullanılır.)
2. Şehriye çorbası, şehriyeyle yapılan bir tür çorba. (Kaynamakta olan salçalı ve yağlı suya şehriye atılarak yapılır. Terbiyeli olarak da hazırlanabilir.) || Şehriye pilavı, pirinç yerine arpa şehriye kullanılarak yapılan pilav. || Şehriye tatlısı, kavrulmuş tel şehriyenin üzerine şerbet dökülerek yapılan tatlı.
ŞEHRİYE a. (ar. şehr ve -iyye'den şehrine). Esk. Şehre ait, kentle ilgili.
*Ikt. tar. Şehriye-i dekâkin, OsmanlI devletinde kazanç (temettü) vergisine verilen ad. (Bu vergi, esnaftan bir aylık bir de günlük hesabıyla alınır; aylık hesabıyla alınanlara "şehriye-i dekâkin" günlük hesabıyla alınanlara ise "yevmiye-i dekâkin" denirdi. Tanzimat'tan sonra bu vergiye “temettü vergisi" adı verildi.)
Kaynak: Büyük Larousse
Kremalı Şehriye Tarifi
YORUMLAR