ŞEKİME a. (ar. şekm' den şekime). Esk. 1. Gem. 2. Direnme, dayanma: Kaviy -üş-şekime, şedid-ûş-şekime (büyük bir dayanma ve dir...
ŞEKİME a. (ar. şekm'den şekime). Esk.
1. Gem.
2. Direnme, dayanma: Kaviy -üş-şekime, şedid-ûş-şekime (büyük bir dayanma ve direnme gücü olan.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Gem.
2. Direnme, dayanma: Kaviy -üş-şekime, şedid-ûş-şekime (büyük bir dayanma ve direnme gücü olan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR