ŞİKEM a. (fars. şikem). Esk. 1. Karın: Ehl-i şikem, erbab-ı şikem (obur, boğazına düşkün). 2. Şikem-derd, karın ağrısı. || Şikem-re...
ŞİKEM a. (fars. şikem). Esk.
1. Karın: Ehl-i şikem, erbab-ı şikem (obur, boğazına düşkün).
2. Şikem-derd, karın ağrısı. || Şikem-rev, ishal.
1. Karın: Ehl-i şikem, erbab-ı şikem (obur, boğazına düşkün).
2. Şikem-derd, karın ağrısı. || Şikem-rev, ishal.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR