ŞüBBAN çoğl. a. (ar. şabb'ın çoğl. şüb- bâri). Esk. 1. Yiğitler, delikanlılar, gençler. 2. Şübban-ı vatan, vatanın gençleri, yi...
ŞüBBAN çoğl. a. (ar. şabb'ın çoğl. şüb- bâri). Esk.
1. Yiğitler, delikanlılar, gençler.
2. Şübban-ı vatan, vatanın gençleri, yiğitleri.
1. Yiğitler, delikanlılar, gençler.
2. Şübban-ı vatan, vatanın gençleri, yiğitleri.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR