SULBİ , sıf. (ar. şulb ve /'den şulbi, dişi, şulbiyye). Esk. 1. Omurgaya ilişkin, omurgayla ilgili. 2. Birinin soyundan gelen oğ...
SULBİ, sıf. (ar. şulb ve /'den şulbi, dişi, şulbiyye). Esk.
1. Omurgaya ilişkin, omurgayla ilgili.
2. Birinin soyundan gelen oğul için kullanılır.
*isi. huk. Ölen kişinin sulbünden olan kız çocuk.
1. Omurgaya ilişkin, omurgayla ilgili.
2. Birinin soyundan gelen oğul için kullanılır.
*isi. huk. Ölen kişinin sulbünden olan kız çocuk.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR