TAADDİ a. (ar. 'adüVden ta'addi). Esk. 1. Birinin hakkına ya da bir şeye saldırma: "Ne zaman bir tedib eli, yahut bir...
TAADDİ a. (ar. 'adüVden ta'addi). Esk.
2. Adaletsizlik, zulüm: "Ezkiyanın vefatında yerine geçen oğlu, zulm ve taaddi eder oldu" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
3. Bir yerden başka yere geçme.
*Esk. dilbilg. Fiilin geçişli olması.
*Esk. mat. Taaddi hassa, iştiraki hassa, geçişlilik.
*isi. Şeriatın belirlediği sınırları aşma,
*isi. huk. Vedia sözleşmesinde emanet alanın, kira sözleşmesinde ise kiracının, mal sahibinin izin vermediği bir şeyi yapması.
*isi. huk. Vedia sözleşmesinde emanet alanın, kira sözleşmesinde ise kiracının, mal sahibinin izin vermediği bir şeyi yapması.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR