TABANLI sıt. 1. Tabanı olan. 2. Sıf. + tabanlı, tabanı belirtilen nitelikte ya da sayıda olan şey için kullanılır: Geniş tabanlı bi...
TABANLI sıt.
1. Tabanı olan.
2. Sıf. + tabanlı, tabanı belirtilen nitelikte ya da sayıda olan şey için kullanılır: Geniş tabanlı bir koalisyon. üç tabanlı çelik tencere.
*Bot. Birleşik tabanlı, dipten birleşik olan karşıt organlara, özellikle yapraklara denir (hanımeli). [Yapraklarda sap sanki bir yaprağı deliyormuş gibi görünüyorsa, birleşik kınlı sıfatı tercih edilir.]
*Ev eşy. Çift tabanlı, iki kat alüminyum (ya da başka bir metal) arasına yerleştirilmiş bir bakır tabakasından oluşan tencere ya da tava.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR