TAFTİNG a. (ing. turf, çimen; furt, tutam, püskülden). Tekst. 1. Çok iğneli bir tafting makinesinde iğneleme, dikme ya da dikme-örme...
TAFTİNG a. (ing. turf, çimen; furt, tutam, püskülden). Tekst.
1. Çok iğneli bir tafting makinesinde iğneleme, dikme ya da dikme-örme yöntemiyle gerçekleştirilen halı ya da kilim gibi zemin kaplaması. (Bk. ansikl. böl.)
2. Tafting makinesi, tafting üretiminde kullanılan makine. (Bk. ansikl. böl.) || El taftingi, tek iğneli bir tafting makinesiyle, gergin bir zemin doku üzerine, üst yüzeyi oluşturacak hav ipliklerini uygun desene göre olabildiğince sık bir şekilde dikerek üretilen tafting.
*ANSİKL. Taftinglerin kökeni, ilmik havlı tekstil yüzeylerinin üretimine dayanır 1900 yılına kadar yatak örtüleri ve çarşaflık olarak üretilen taftingler, bu tarihten sonra banyo döşemelikleri, pelüş, zemin kaplamaları gibi değişik biçimlerde üretilmeye başlamıştır.
Modern anlamda tafting üretimi XVIII. yy.'ın sonlarında, ilk kez yatak örtüleri üretimi biçiminde ortaya çıktı. 1940'ta, amerikalı Joe ve Alberl Cobble kardeşler çok iğneli bir tafting makinesi yaptılar ve patentini aldılar. 1950 yılı ortalarına kadar halı üretimi yalnız dokuma tekniğiyle belli boyutlarda yapılıyordu ve zemin kaplama ya da duvardan duvara deyimi bilinmiyordu, ilk kez tafting tekniğiyle uzun metreler halinde geniş halıların üretilmesiyle, oda ve salonları duvardan duvara döşeme olanağı doğdu ve böylece tafting halılar inşaat sektörüne girdi.
Günümüzde poliamid elyafı, tafting üretiminde ilk sırayı alır. Poliester, poliakrilnitril ve polipropilen gibi diğer lifler ise daha az oranda, ancak gitgide artan bir şekilde kullanılmaktadır. Ayrıca kimi ülkelerde tafting üretiminde viskon elyafı da kullanılır.
* Tafting makinesi. Tafting makinesi iki bölümden oluşur: cağlık ve ana makine.
üst yüzeyi oluşturacak hav iplikleri önceden silindirsel ya da konik çapraz bobinlere sarılır ve genellikle makinenin arkasında bulunan cağlıklara takılır. Cağlık- lara takılan bobinlerden alınan hav iplikleri plastik ya «la metal borulardan geçirilerek tafting makinesine iletilir. Makinedeki her iğne için 2 bobin vardır ve bu bobinler üst üste takılıdır. Bir bobinin sonu ile diğer bobinin bazı özel yapıştırıcılarla ya da eritilerek birleştirildiğinden, bobin bitişlerinden dolayı makine duruşları ortadan kaldırılmıştır. Makinenin ana bölü- münde^zemin dokusunun bulunduğu, yarı-mamul tafting yüzeyin sarıldığı ve kontrol edildiği ve hav ipliklerinin iğnelere sevk edildiği bölümler vardır, iğnelerin hareketi ana hareket miline bağlı bir eksantrikle sağlanır. Yarı-mamul tafting yüzey, birinin üzeri zımpara kaplı ki silindir tarafından ileriye sevk edilir. Bütün iğneler yukarıdan aşağıya doğru hareket eder. Tafting makineleri üretilecek malın cinsine göre çeşitli genişliklerde (genellikle 30 -202 inç) olabilir. Bu makinelerde dar enli bantlar da elde edilebilir.
1. Çok iğneli bir tafting makinesinde iğneleme, dikme ya da dikme-örme yöntemiyle gerçekleştirilen halı ya da kilim gibi zemin kaplaması. (Bk. ansikl. böl.)
2. Tafting makinesi, tafting üretiminde kullanılan makine. (Bk. ansikl. böl.) || El taftingi, tek iğneli bir tafting makinesiyle, gergin bir zemin doku üzerine, üst yüzeyi oluşturacak hav ipliklerini uygun desene göre olabildiğince sık bir şekilde dikerek üretilen tafting.
*ANSİKL. Taftinglerin kökeni, ilmik havlı tekstil yüzeylerinin üretimine dayanır 1900 yılına kadar yatak örtüleri ve çarşaflık olarak üretilen taftingler, bu tarihten sonra banyo döşemelikleri, pelüş, zemin kaplamaları gibi değişik biçimlerde üretilmeye başlamıştır.
Modern anlamda tafting üretimi XVIII. yy.'ın sonlarında, ilk kez yatak örtüleri üretimi biçiminde ortaya çıktı. 1940'ta, amerikalı Joe ve Alberl Cobble kardeşler çok iğneli bir tafting makinesi yaptılar ve patentini aldılar. 1950 yılı ortalarına kadar halı üretimi yalnız dokuma tekniğiyle belli boyutlarda yapılıyordu ve zemin kaplama ya da duvardan duvara deyimi bilinmiyordu, ilk kez tafting tekniğiyle uzun metreler halinde geniş halıların üretilmesiyle, oda ve salonları duvardan duvara döşeme olanağı doğdu ve böylece tafting halılar inşaat sektörüne girdi.
Günümüzde poliamid elyafı, tafting üretiminde ilk sırayı alır. Poliester, poliakrilnitril ve polipropilen gibi diğer lifler ise daha az oranda, ancak gitgide artan bir şekilde kullanılmaktadır. Ayrıca kimi ülkelerde tafting üretiminde viskon elyafı da kullanılır.
* Tafting makinesi. Tafting makinesi iki bölümden oluşur: cağlık ve ana makine.
üst yüzeyi oluşturacak hav iplikleri önceden silindirsel ya da konik çapraz bobinlere sarılır ve genellikle makinenin arkasında bulunan cağlıklara takılır. Cağlık- lara takılan bobinlerden alınan hav iplikleri plastik ya «la metal borulardan geçirilerek tafting makinesine iletilir. Makinedeki her iğne için 2 bobin vardır ve bu bobinler üst üste takılıdır. Bir bobinin sonu ile diğer bobinin bazı özel yapıştırıcılarla ya da eritilerek birleştirildiğinden, bobin bitişlerinden dolayı makine duruşları ortadan kaldırılmıştır. Makinenin ana bölü- münde^zemin dokusunun bulunduğu, yarı-mamul tafting yüzeyin sarıldığı ve kontrol edildiği ve hav ipliklerinin iğnelere sevk edildiği bölümler vardır, iğnelerin hareketi ana hareket miline bağlı bir eksantrikle sağlanır. Yarı-mamul tafting yüzey, birinin üzeri zımpara kaplı ki silindir tarafından ileriye sevk edilir. Bütün iğneler yukarıdan aşağıya doğru hareket eder. Tafting makineleri üretilecek malın cinsine göre çeşitli genişliklerde (genellikle 30 -202 inç) olabilir. Bu makinelerde dar enli bantlar da elde edilebilir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR