TAGUT a. (ar. (ağül). 1. Büyücü. 2. Şeytan. *İslamlıktan önce Kâbe'deki Lat ve Uzza putlarına verilen ad. *İsi. İnsanlar için...
TAGUT a. (ar. (ağül).
1. Büyücü.
2. Şeytan.
*İslamlıktan önce Kâbe'deki Lat ve Uzza putlarına verilen ad.
*İsi. İnsanlar için sapkınlık nedeni olan varlık. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Tagut sözcüğü Kuran'da sekiz ayette geçerse de bunların hiçbirinde belirli bir varlığın adı olarak kullanılmış değildir. Kuran tefsircileri sözcüğü azgınlık, sapkınlık anlamlarına gelen "tuğyan" kökünden türetildiğini belirtmekle birlikte ne anlama geldiği konusunda farklı görüşler ileri sürerler. Buna göre sözcük şeytan, kâhin, büyücü, putlar, sapkınlık nedeni olan her türlü varlık gibi anlamlara gelir.
1. Büyücü.
2. Şeytan.
*İslamlıktan önce Kâbe'deki Lat ve Uzza putlarına verilen ad.
*İsi. İnsanlar için sapkınlık nedeni olan varlık. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Tagut sözcüğü Kuran'da sekiz ayette geçerse de bunların hiçbirinde belirli bir varlığın adı olarak kullanılmış değildir. Kuran tefsircileri sözcüğü azgınlık, sapkınlık anlamlarına gelen "tuğyan" kökünden türetildiğini belirtmekle birlikte ne anlama geldiği konusunda farklı görüşler ileri sürerler. Buna göre sözcük şeytan, kâhin, büyücü, putlar, sapkınlık nedeni olan her türlü varlık gibi anlamlara gelir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR