TAHAKKüM a. (ar hukmden tahakküm). 1. Baskıyla, zorbalıkla bir kimseye, bir topluluğa hükmetme. 2. Bir kimseye tahakküm etmek, onu b...
TAHAKKüM a. (ar hukmden tahakküm).
1. Baskıyla, zorbalıkla bir kimseye, bir topluluğa hükmetme.
2. Bir kimseye tahakküm etmek, onu baskı altında tutmak, ona hükmetmek.
1. Baskıyla, zorbalıkla bir kimseye, bir topluluğa hükmetme.
2. Bir kimseye tahakküm etmek, onu baskı altında tutmak, ona hükmetmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR