TAHAYYüZ a. (ar. hayz'dan tahayyüz). Esk. 1. Yer tutma, yer alma, bir yeri olma. 2. itibarı artma, ehemmiyet kazanma. *Esk. fi...
TAHAYYüZ a. (ar. hayz'dan tahayyüz). Esk.
1. Yer tutma, yer alma, bir yeri olma.
2. itibarı artma, ehemmiyet kazanma.
*Esk. fiz. Cisimlerin boşlukta yer alması.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR