TAHRİRAT a. (ar. tahririn çoğl. tahrirât, yazışmalar). Esk. ida. 1. Osmanlılar'da resmi daireler ve yabancı ülkelerin resmi mak...
TAHRİRAT a. (ar. tahririn çoğl. tahrirât, yazışmalar). Esk. ida.
1. Osmanlılar'da resmi daireler ve yabancı ülkelerin resmi makamları arasındaki yazışmalara verilen ad.
2. Tahrirat kalemi, resmi dairelerde yazı işleri ile uğraşan kalem. (Nezaretlerde ve il merkezlerinde yazı işlerini mektupçu denilen görevliler yönettiğinden bu kaleme mektubi kalemi denirdi.) || Tahrirat kâtibi, kazalarda kaymakamın ya da kaza müdürünün yazı işlerini yürüten görevli. || Tahrirat kesesi, Osmanlılar'da resmi dairelerde yazılan yazıların taslaklarının konulduğu zarflara verilen ad. || Tahrirat müdürü, sancaklardaki tahrirat kaleminin âmirine verilen ad. || Tahriratı saniye, sadrazam ile İstanbul dışındaki resmi makamlar arasındaki yazışma. || Tahriratı varide, gelen mektuplar.
1. Osmanlılar'da resmi daireler ve yabancı ülkelerin resmi makamları arasındaki yazışmalara verilen ad.
2. Tahrirat kalemi, resmi dairelerde yazı işleri ile uğraşan kalem. (Nezaretlerde ve il merkezlerinde yazı işlerini mektupçu denilen görevliler yönettiğinden bu kaleme mektubi kalemi denirdi.) || Tahrirat kâtibi, kazalarda kaymakamın ya da kaza müdürünün yazı işlerini yürüten görevli. || Tahrirat kesesi, Osmanlılar'da resmi dairelerde yazılan yazıların taslaklarının konulduğu zarflara verilen ad. || Tahrirat müdürü, sancaklardaki tahrirat kaleminin âmirine verilen ad. || Tahriratı saniye, sadrazam ile İstanbul dışındaki resmi makamlar arasındaki yazışma. || Tahriratı varide, gelen mektuplar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR