TAKFİYE a. (ar. kafiyeden takfiye). Esk. Kafiyeli söyleme; kafiye bulma, kafiyelerine: "Bazan her dört mısraın da takfiye edild...
TAKFİYE a. (ar. kafiyeden takfiye). Esk. Kafiyeli söyleme; kafiye bulma, kafiyelerine: "Bazan her dört mısraın da takfiye edildiği vardır" (Hüseyin Daniş).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR